سه شنبه های تکریم گامی موثر در زنده نگه داشتن فرهنگ شهید و شهادت 

سه شنبه های تکریم گامی موثر در زنده نگه داشتن فرهنگ شهید و شهادت 

تاریخ انتشار : ۱۸ شهريور ۱۳۹۹
علی شعبانی گفت: سه شنبه های تکریم گامی موثر در زنده نگه داشتن فرهنگ شهید و شهادت است و این احساس را به ایثارگران منتقل می کند که هنوز هستند نهادها و افرادی که دغدغه زنده نگه داشتن این فرهنگ را دارند.

«علی شعبانی» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان جنوب، ضمن تشکر از حضور مدیر ستاد هماهنگی کانون های مساجد جنوب کرمان و تجلیل از وی به عنوان فرزند شهید در  طرح ملی سه شنبه های تکریم، گفت: سه شنبه های تکریم گامی موثر در زنده نگه داشتن فرهنگ شهید و شهادت است و این احساس را به ایثارگران منتقل می کند که هنوز هستند نهادها و افرادی که دغدغه زنده نگه داشتن این فرهنگ را دارند.

فرزند شهید شعبانی بیان کرد: پدرم شهید «حسین شعبانی» به صورت بسیجی و داوطلبانه در اردیبهشت سال ۶۱ در عملیات آزادی سازی خرمشهر با عنوان عملیات بیت المقدس حضور یافته و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وی افزود: پدر در هنگام شهادت قریب ۳۰ سال سن داشت و پس از شهادت پیکر مطهرش به زادگاهش در روستای تب تو از توابع شهرستان منوجان منتقل شد و از آنجایی که این روستا در آن دوران راه صعب العبوری داشت بنابراین قریب ۲۰ کیلومتر پیکر مطهر پدرم بر روی دستان مردم قدرشناس زادگاهش تشییع شده و سپس در گلزار شهدای این روستا آرام گرفت.
 
شعبانی ابراز کرد: خاطره ای از پدر بیاد ندارم زیرا هنگامی که پدر به شهادت رسید کودک بوده و در پایه اول ابتدایی مشغول به تحصیل بودم اما آنچه که در مورد پدرم شنیدم این است که وی فردی مومن، مسجدی و خوشرو بود و در وصیت نامه اش به اقامه نماز اول وقت، خوش رفتاری با مردم، حمایت و پشتیبانی از ولایت فقیه، نظام و انقلاب و همچنین حفظ حجاب اسلامی تاکید کرده است.

این جانباز دفاع مقدس اظهار کرد: یکی از خصوصیات بارز پدرم، عشق و علاقه وافر به اهل بیت علیهم السلام بوده تا جایی که نام های بنده و ۲ برادرم را با توجه به نام های اهل بیت علیهم السلام انتخاب کرده است.

وی عنوان کرد: سال ۱۳۶۶ در پایه اول راهنمایی در مدرسه ای شبانه روزی در شهر کهنوج مشغول به تحصیل بودم و از آنجایی که نسبت به حفظ انقلاب و نظام احساس تکلیف کرده و از سوی دیگر برای این که اسلحه پدرم در دفاع از ولایت فقیه و میهن اسلامی بر زمین نماند، به جبهه رفتم.

شعبانی اضافه کرد: در تاریخ ۲۶ آبان‌ سال ۱۳۶۶ عازم با تعدادی از دوستان همکلاسی عازم جبهه شدیم، از آنجایی که سن ما برای رفتن به جبهه کم بود بنابراین هنگام اعزام زیر صندلی ماشین پنهان شدیم تا کسی از حضور ما با خبر نشده و مانع اعزام ما به جبهه نشود.

فرزند شهید شعبانی ادامه داد: به کرمان که رسیدیم از حضور ما مطلع شده و قصد پیاده کردن ما را داشتند که به هر زحمتی بود موافقت آنها را جلب کردیم و روز بعد به محل سد دز که مکان استقرار نیروهای بسیجی لشکر ۴۱ ثارالله بود رسیدیم.

وی بیان کرد: صبح روز بعد ما را از افراد جوان و میانسال جدا کرده تا به شهر کهنوج باز گردانند اما این بار نیز موفق نشدند و خلاصه بعد از پشت سر گذاشتن ۳ ماه دوره آموزشی ما را به جنگلی در اهواز منتقل کرده تا برای انجام عملیات آماده کنند، متاسفانه عملیات لو رفت و به نیروها مرخصی دادند.

شعبانی با بیان این مطلب که جانباز ۱۵ درصد است، ابراز کرد: در تاریخ ۲۱ بهمن از مرخصی برگشته و مجددا به لشکر ۴۱ ثارالله پیوستیم تا عازم منطقه فاو شویم بعد از گذشت یک هفته که در سنگر کمین در این منطقه مستقر بودم از ناحیه سر، صورت و کتف مجروح شده و مرا به بیمارستان سیدالشهدای اهواز منتقل کردند پس از طی دوران درمان مجددا به جبهه بازگشتم.

این جانباز دفاع مقدس اظهار کرد: مدتی بعد پس از عملیات فتح حلبچه، لشکر ۴۱ ثارالله نیروها را به مرخصی فرستاد و یا تسویه حساب کرد بنابراین به کرمان بازگشتم و در مجتمع رزمندگان مشغول به تحصیل شدم.

 وی عنوان کرد: از آنجایی که پدر در سال ۱۳۶۱ شهید شده و مادرم نیز در سال ۱۳۶۷ فوت کرده بود بنابراین بنده و ۲ برادرم مدتی تحت سرپرستی بنیاد شهید مرکز در تهران سپری کردیم، خوشبختانه یکی از برادرانم کارمند دادگستری شهر کهنوج است و برادر دیگر نیز کارمند بنیاد شهید مرکز در تهران می باشد و خودم نیز با مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی در اداره آموزش و پرورش شهرستان کهنوج مشغول خدمت می باشم.

شعبانی در خاتمه بیان کرد: امیدوارم خداوند متعال به متولیان اجرای طرح ملی سه شنبه های تکریم به ویژه ستاد هماهنگی کانون های مساجد جنوب کرمان جزای خیر عطا کند که در راستای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا تلاش می کنند.

پایان پیام/ 586